Allah beni var etti,
Öz ruhundan üfledi.
‘Halife kıldım.’ dedi,
İlk halife, TÜRK’ÜM ben.
Şeytan secde etmedi,
‘Bu nasıl iştir?’ dedi.
Hakk olanı görmedi,
Âdem oğlu TÜRK’ÜM ben.
Çıktık cennet vatandan,
Düşmanımla beraber…
Son konağa varmadan,
Yurtlar tutan TÜRK’ÜM ben.
Şeytan ile savaşta
Asla boyun eğmeyen,
Dokuz yere tuğ diken
Kutlu soyum, TÜRK’ÜM ben.
Tanrı buyruğu töre,
Oldu benim rehberim.
Kızıl Elma’da saklı
İlim benim, TÜRK’ÜM ben.
Ay’a konup, yurt tutup,
İlmi dünyaya yayıp,
Ay’da türbesi olan
Ata Hun’um, TÜRK’ÜM ben.
Dünyadır şimdi evim,
Kâmil olmak görevim,
Allah adını her yere,
Yayan elçi TÜRK’ÜM ben.
Demiri ben işlerim.
Benim dağı eriten.
Çin’e duvar ördüren
Şanlı ulus TÜRK’ÜM ben.
Kürşat, Mete, Zulkarneyn..
Her biri bir kahraman,
Tarihi taşa yazan,
Kültigin’im, TÜRK’ÜM ben.
Türkistan’da Yesevî,
Horasan’da Alperen,
Kerbelâ’da soyunu
Kurtaran GÖK TÜRK’ÜM ben.
Bizans’ta otağ kurdum.
Ezelden benim yurdum.
Gök börüyüm, boz kurdum,
Anadolu’da TÜRK’ÜM ben.
Malazgirt’te Alparslan,
Fatih’le surlar aşan,
Çağ kapatan, çağ açan…
Bir milletim, TÜRK’ÜM ben.
Allah için ordusu,
Askerdir her yavrusu..
Düşmanına bile su,
Veren benim, TÜRK’ÜM ben.
Zalimleri titreten,
Mazlumları güldüren,
Saray Bosna’da ‘BEKLENEN’
Yardım sever TÜRK’ÜM ben.
Kasırga, fırtınayım..
Yılkıyım, deli tayım.
Gök gözlü MUSTAFA’yım,
Hem ATA, hem TÜRK’ÜM ben.
Üçler, Yediler, Kırklarım.
İllâ On Altılar’ım
Bilinemez sırlarım.
En-el Hakk, Mansur’danım.
O benden, ben O’ndanım.
Allah’a KUL, TÜRK’ÜM ben
Bülent ATEŞ
